|
Mijn dag begint soms met verdriet 't is net of ik moet huilen waarom dat
is, ik weet het niet
ik zou wel willen schuilen in een diep donker bos tussen varens en mos
heel ver van de straten en pleinen
ik wil een hut in een tuin of een tent in een duin of heel hoog in de
wolken verdwijnen.
Laat mij maar zweven laat mij maar gaan het duurt maar heel even dan is
het gedaan
dan kan ik weer lachen dan ben ik weer blij dan is al m'n verdriet weer
gelukkig voorbij
gelukkig voorbij
en 's avonds komt soms het verdriet 't is net of ik moet huilen waarom dat
is, ik weet het niet
en ik wil dan gaan schuilen in mijn bed heel alleen en geen mens om me
heen alleen buiten de sterren die stralen
ik zie vogels en vuur op het papier van de muur ik wil tussen de sterren
verdwalen
Laat mij maar zweven laat mij maar gaan het duurt maar heel even dan is
het gedaan
dan kan ik weer lachen dan ben ik weer blij dan is al m'n verdriet weer
gelukkig voorbij
gelukkig voorbij
dan kan ik weer lachen dan ben ik weer blij dan is al m'n verdriet weer
gelukkig voorbij
gelukkig voorbij
|
